Zieleń wnętrz

     Tradycyjną częścią składową historycznych wnętrz jest żywa oraz doniczkowa zieleń. Tak samo było i na zamku Wranow nad Dyją, gdzie rośliny pokojowe w przeszłości uprawiano, o czym świadczą fotografie wnętrz z XIX wieku. Dlatego też dziś wnętrza zamkowe, którymi zwiedzający przechodzą, ozdabiane są nawet jedenastoma różnymi aranżacjami roślin ciętych, dopełnionych o estetycznie harmonizujące wiązanki kwiatów zasuszonych.

   Wzgląd na historyczną stosowność oraz stylowe wybrzmienie wnętrz obowiązuje również dla aranżacji kwiatowych i  kompozycji roślin doniczkowych. W doniczkach i skrzynkach spotykamy przeważnie rośliny subtropikalne, jak wawrzyn, trzmielina japońska, ligustr pospolity, ale też palmy, aspidistra i różnokolorowe formy bluszczu. Dla efektu kształtu i koloru administracja zamku dopełnia roślinność o niektóre rośliny tropikalne.

Teren wewnętrzny i ogród pałacowy

     Pierwotny wygląd ogrodów wranowskiego zamku ograniczony był przestrzennie ze względu na usytuowanie na wąskiej skalnej ostrodze, jak również na zboczysty teren otoczony średniowiecznymi murami obronnymi.

• Na zboczu południowym, widokowo nieeksponowanym i dla publiczności niedostępnym, znajdowały się kiedyś ogródki użytkowe z drzewami owocowymi, winoroślą, szparagami itp., dzisiaj tu znajdują się rabatki kwiatowe z bogatym asortymentem roślin jednorocznych i roślin trwałych.
   
• Uwagę zwiedzających skupiają jednak te części ogrodu, przez które wprost przechodzą. Zaraz za wejściem do areału zamku zobaczyć można drzewa solirerowe, pozostałość po dawnych aranżacjach ogrodowych – zaraz przed mostem rośnie na prz. glediczja trójcierniowa. Ciekawostką pierwszej fosy, z której pnie się w górę do podstawy północnego domku wiekowy bluszcz, jest też była funkcja fosy jako ogrodu warzywnego, w jej południowej części, tuż obok dorodnego orzecha włoskiego, stał kiedyś, dziś już tylko po zarysach fundamentów rozpoznawalny, murowany domek ogrodnika. Na końcu mostu wejściowego zachował się piękny żywotnik olbrzymi.
   
• Trawiaste powierzchnie pod mostem w wewnętrznej części barbakanu osadzone były drzewami owocowymi, z nich pozostały tylko trzy wieloletnie orzechy włoskie, grusza i śliwa. Do nich dołączył miłorząb dwuklapowy oraz renkloda Althanna, wyselekcjonowana przed ok. 150 laty na włościach Althannów w Kralikach w północnych Czechach. W swej nazwie niesie i przypomina przodujący ród wranowskiej historii. Na podwyższonym tarasie nad drogą do kaplicy znajduje się piątka do rodnych grabów pospolitych stojących w regularnym szeregu.
   
• Wyraźną i dla zwiedzających widokowo bardzo atrakcyjną dominantą jest ogród ozdobny pod mostem wejściowym, tworzony przez trzy wysokościowo zróż- nicowane tarasy. Do najstarszych drzew należą tutaj laurowiśnia wschodnia, jaś- minowiec, rosłe pigwowce oraz wajgelia. Drzewa dopełniają w bardzo szerokim asortymencie rośliny trwałe, dwuletnie i jednoroczne, kwiatowy parter posiada w ten sposób szeroką paletę barwnej harmonii i zmienności. Kwiaty pojawiają się w przeciągu sezonu falami i lepiej łączą ogród z otaczającą przyrodą. Pewną formalność ogrodowi daje regularna rabata z różami na najwyższym klombie, otoczona niskim płotkiem z lawendy. Przestrzeń ta przeznaczona jest dla widoku odgórnego, dlatego znajdujemy tu wielkie plamy o wielkim natężeniu kolorów i wyraźne kombinacje teksturowe. Patrząc jednak z bliższa, znajdziemy tu i delikatną kolorystyczną harmonię różnych odcieni.

• Na pierwszym dziedzińcu zamkowym wysadzono zamiast przeżyłego kasztanowca lipę srebrzystą, wokół niej znajdziemy porost kocimiętki jako ciekawej namiastki trawnika. Pod dziedzińcem koło domku na murach obronnych, rośnie ciekawie ukształtowana jabłoń, w środku trawnika z rabatkami zielnymi jest przewisająca morwa, wzdłuż głównego budynku zamkowego porosty dziurawca.
   
• Na dziedzińcu honorowym widzimy jako pozostałość po pierwotnym osadzeniu dwa ponad stuletnie cisy, dopełnione według ilustracji dziewiętnastowiecznych o zieleń w postaci palm przenośnych w drewnianych szaflikach. Na dziedzińcu honorowym rosły również pierwotnie dwie wysokie topole, tworząc wyraźną dominantę i  obramowanie krajobrazowego widoku w kierunku doliny wranowskiej. Te zostały zastąpione przez dwa wzrosłe cyprysowce, posadzone na trawiastej powierzchni na niższym piętrze i swe zastosowanie estetyczne mają zwłaszcza przy widokach z odległości.
   
• Na tarasie południowym, podobnie jak na niedostępnym tarasie północnym, powstały prawdopodobnie w XVIII wieku osobliwe ogrody. Ich pierwotny wygląd nie jest nam znany, pozostałością po nich to tylko dwie ilustracje przedstawiające ich romantyzujący wygląd. Pierwotną aranżację tarasu przypomina akacja obok łuku triumfalnego, na tarasie północnym jest to przewijający jesion jako jedyny soliter.

Zieleń wewnętrznego terenu pałacowego prezentuje galeria zdjęć Ogród palacowy. Aranżacje z kwiatów ciętych w wazach oraz kwiaty doniczkowe prezentuje galeria zdjęć Roślinność we wnętrzach. Informacje o Parku Narodowym Podyjí, którego Pałac Vranovski jest częścią, dostępne na stronie internetowej  www.nppodyjí.cz.